Początki Wspólnoty Dzieciątka Jezus w Pajęcznie sięgają 2001 r. Założycielem i duszpasterzem naszej grupy jest ks. Szymon Gołuchowski, który całym sercem angażuje się w pracę z osobami niepełnosprawnymi.
Początkowo spotkania naszej Wspólnoty ograniczały się do Mszy św., w której uczestniczyła cała wspólnota parafialna. Wówczas przyjeżdżali także nasi niepełnosprawni przyjaciele z Władysławowa i Działoszyna.
Obecnie nasze spotkania są wyodrębnione i odbywają się w każdą trzecią niedzielę miesiąca o godz. 16.00 w parafii Narodzenia Pańskiego. Przyjeżdżają tu osoby niepełnosprawne z Domu Chleba Powszedniego w Działoszynie, Domu Plonu Stokrotnego w Krzepicach oraz z Pajęczna i okolic. Przed każdą Mszą św. uczestnicy mogą skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania. Oprawę muzyczną przygotowuje diakonia z parafii Narodzenia Pańskiego.
Każdego miesiąca staramy się, aby spotkania naszej grupy stwarzały atmosferę prawdziwej wspólnoty, rodziny. Jednym z elementów, które nas jednoczą, jest podanie rąk podczas modlitwy Ojcze nasz. Cała Wspólnota jest wówczas połączona uściskiem dłoni, co sprawia, że nie ma wśród nas osoby, która czuje się odrzucona. Jest to bardzo ważne, gdyż przez ten drobny gest niektórzy ludzie otrzymują ciepło, którego bardzo potrzebują, a którego być może nie mają we własnych domach. Innym elementem jednoczącym naszą wspólnotę jest Modlitwa Powszechna, podczas której każdy może wypowiedzieć na głos swoje intencje. Czasami jest to "bełkot zrozumiały tylko Bogu", ale najważniejsze, że ci ludzie mają możliwość wypowiedzenia tego, co pragną.
Po Mszy św. udajemy się do sali przy parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Tam, przy herbacie i słodyczach, mile spędzamy czas we własnym gronie. Organizujemy również zabawy karnawałowe lub ogniska.
W grudniu 2003 r. grupa pajęczańska otrzymała nazwę: Wspólnota Dzieciątka Jezus. Ma to związek z wezwaniem naszej parafii - Narodzenia Pańskiego. Głębszy sens tej nazwy tkwi jednak w słowach wypowiedzianych przez Andrzeja Kalinowskiego: "To nigdy nie będą spektakularne wspólnoty, ani jakaś wielka działalność. To będą ciche grupy, w których będą się działy ciche i dobre rzeczy. Tego właśnie sobie i Wam życzę: nie tych wszystkich pokazowych sukcesów, ale takich cichych i skromnych, gdzie naprawdę jest miłość".
Mimo że Wspólnota Dzieciątka Jezus istnieje od niedawna, to jednak ciągle się rozrasta. Wciąż przychodzą do nas nowe osoby, zarówno te zdrowe, jak i niepełnosprawne. Dbamy o to, aby każdy czuł się u nas potrzebny, bo jesteśmy przekonani, że wszyscy wnoszą coś nowego i pięknego do naszej Wspólnoty, choćby przez samą tylko obecność. Naszym staraniem jest, aby każdy uczestnik czuł jedność tej Wspólnoty, gdzie wszyscy darzą się miłością, dobrym słowem i życzliwością. To wszystko służy bowiem skierowaniu naszych oczu w stronę Boga i dostrzeganiu Go w bliźnich.
Jesteśmy otwarci na drugiego człowieka. Dlatego serdecznie zapraszamy wszystkich, zarówno zdrowych, jak i mniej sprawnych, którzy chcieliby wzbogacić naszą Wspólnotę i nasze spotkania swoją obecnością.
