Tegoroczny Światowy Dzień Chorego przypada w I Tygodniu Wielkiego Postu. Tajemnica ludzkiego cierpienia splata się z historią Frasobliwego Chrystusa „Jak dwa ramiona krzyża jednym ćwiekiem zbite” (E. Bryll).
Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? - pyta nas Jezus doświadczony ludzkimi słabościami: głodny na pustyni, opuszczony w Ogrójcu, upadający pod krzyżem. Patrząc na Jego mękę, trudno wyobrazić sobie, w jaki sposób Bóg bardziej mógł okazać miłość i solidarność z każdym człowiekiem.
Jednak nawet ewangelia cierpienia wszystkiego nie wyjaśnia. „Dotąd nie znalazłem sensownej odpowiedzi, dlaczego moja córka jest niepełnosprawna” - zwierzał się pewien ojciec. Chrześcijanin ma prawo do łez i bólu. Moralizatorskie hasła w stylu: „Smutny święty to żaden święty” - nie mają ewangelicznego rodowodu. Strapienia duchowe pełnią rolę nieoczekiwanych sprawdzianów w szkole uczniów Chrystusa. „Ja się modlę, jakbym darł palcami ziemię, wygrzebywał z ziemi kamień za kamieniem” - pisał Ernest Bryll.
Zły duch często wykorzystuje sytuacje kryzysowe, w których czujemy się bezradni. Kusi: „Jeśli nie jesteś zdrowy, kompetentny, błyskotliwy, jeśli brakuje ci urody i pieniędzy, nic nie osiągniesz, nikt cię nie potrzebuje, twoje życie to bezsensowny ciężar”. Jezus pokonał szatana, ponieważ był świadomy własnej tożsamości, którą publicznie ogłosił Bóg nad Jordanem. Syn Boży to Umiłowany Ojca, a nie sztukmistrz, który zdobywa popularność tłumu przez zamienianie kamieni w chleb i zabawy z grawitacją.
Prawdę o tym, kim my jesteśmy, niezależnie od wieku, stanu zdrowia czy stopnia inteligencji, odkrywamy w Słowie Bożym. Przymierze z Bogiem, który nas stworzył, odkupił i wciąż trzyma w Swoim ręku, stanowi fundament chrześcijańskiej tożsamości:
„Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę.
Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka,
to jednak Pan mnie przygarnie”. (Ps. 27)
Benedykt XVI w ostatniej encyklice przedstawia chrześcijańską nadzieję, jako siłę, która pozwala stawić czoło w trudnej teraźniejszości.
Z ufnością organizujemy dzisiaj kolejną kwestę na pomoc dla niepełnosprawnych sierot społecznych . Nie tylko po to, by zebrać środki finansowe, umożliwiające dalszą działalność wspólnot „Betel”; przede wszystkim jako świadectwo całkowitej zależności od Opatrzności Bożej i dobrych ludzi. Prośba o jałmużnę leczy z pokusy samowystarczalności, a ofiarowany dar serca buduje więź wzajemnego zaufania. Dziękujemy również za rozważenie możliwości przekazania 1% podatku na rzecz Katolickiego Stowarzyszenia Charytatywnego „Betel” - organizacji pożytku publicznego.
„Nadzieja zawieść nie może”. Zapraszamy na modlitewne świętowanie Światowego Dnia Chorego 11 lutego br. w Archikatedrze Częstochowskiej o godz 11:00 i na Jasnej Górze w ramach nocnego czuwania, które tradycyjnie poprowadzą mieszkańcy Wspólnot Rodzinnych z Osobami Niepełnosprawnymi „Betel”
